Poród przyjmuje położna, lekarz co pewien czas przychodzi, aby sprawdzić, czy akcja porodowa przebiega prawidłowo. On też może zdecydować o podaniu Mamie kroplówki z oksytocyną – hormonem odpowiedzialnym za wywoływanie skurczów, jeśli szyjka macicy się nie rozwiera i stanowi to zagrożenie dla dziecka. Tętno dziecka kontroluje się za pomocą ultradźwiękowego detektora – poprzez brzuch Mamy. Często stosuje się również kardiotokograf – KTG – który rejestruje uderzenia małego serduszka – poprzez jeden czujnik na brzuchu Mamy, oraz czynność skurczową macicy – poprzez drugi czujnik. Kobieta może również poprosić o podanie jej znieczulenia, aby zmniejszyć ból porodowy. Takie udogodnienia i sprzęt medyczny, pozwalający wykryć ewentualne niebezpieczeństwa – dostępne są tylko w szpitalu.

Gdy maluszek jest już na świecie – położna często musi mu w tym pomóc nacinając krocze kobiety – kładzie się go na maminym brzuchu i po kilku minutach położna przecina pępowinę. Następnie noworodek poddany jest rutynowej kontroli lekarskiej, a po urodzeniu przez Mamę łożyska – lekarz lub położna zszywa nacięte krocze. Teraz maluch ponownie wraca w ramiona świeżo upieczonej Mamy i opuszczają salę porodową, trafiając na oddział.